Ήπαρ - Μεταστατικοί όγκοι
Πολλές φορές, ασθενείς που είχαν στο παρελθόν ιστορικό κάποιου όγκου, μπορεί να εμφανίσουν νέα εντόπιση (μετάσταση) στο ήπαρ. Παλαιότερα τέτοιοι ασθενείς αντιμετωπίζονταν αποκλειστικά με χημειοθεραπεία. Σήμερα έχουμε και πολλά άλλα μέσα. Φυσικά πολλά εξαρτώνται από τον αριθμό των μεταστάσεων, την ακριβή εντόπισή τους, το είδος του αρχικού όγκου, αλλά και την ύπαρξη ογκολογικής ομάδας που να αποτελείται από έμπειρο ογκολογικό χειρουργό, επεμβατικό ακτινολόγο και ηπατολόγο. Σήμερα, ο στόχος είναι να μπορέσουν οι μεταστατικοί αυτοί όγκοι να αφαιρεθούν και όχι απλώς να αντιμετωπίζονται μόνο με χημειοθεραπεία με διαρκείς κύκλους μείωσης και μετά αύξησης του μεγέθους τους. Τα διαθέσιμα μέσα χρησιμοποιούνται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του όγκου αλλά και του ασθενή. Η ειδική ιατρική ομάδα πρέπει αφ’ενός να μπορεί να εφαρμόσει όλες τις μεθόδους με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα και αφ’ετέρου να έχει την εμπειρία να επιλέξει την καταλληλότερη κάθε φορά, ή την σειρά με την οποία πρέπει να εφαρμοστούν, με απώτερο σκοπό πάντα την εξαφάνιση των όγκων αυτών (όχι μόνο την μείωση του μεγέθους τους). Οι μέθοδοι αυτές ειναι οι εξής:
1. Θεραπεία με Ραδιοκύματα (Radiofrequency Ablation). Η μέθοδος αυτή εξηγείται αναλυτικά σε άλλο σημείο.
2. Περιοχική Χημειοθεραπεία (Regional Chemotherapy). Επειδή η συστηματική ενδοφλέβια χημειοθεραπεία μπορεί να έχει και ανεπιθύμητες ενέργειες, που δέν γίνονται καλά ανεκτές από τον ασθενή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η επιλεκτική έγχυση χημειοθεραπευτικού φαρμάκου αποκλειστικά και μόνο στο ήπαρ (δηλαδή μόνο στο όργανο που έχει τις μεταστάσεις). Με αυτόν τον τρόπο χορηγείται πολύ μεγαλύτερη ποσότητα φαρμάκου, η οποία όμως δέν διαχέεται σε όλο το σώμα και έτσι οι δυσάρεστες συνέπειες είναι πολύ λιγότερες. Επίσης, επειδή οι όγκοι αυτοί προσλαμβάνουν μεγαλύτερη ποσότητα φαρμάκου, ανταποκρίνονται και περισσότερο (συρρικνώνονται).
3. Εμβολισμός Πυλαίας Φλέβας (Portal Vein Embolization). Μιλάμε φυσικά για εμβολισμό κλάδων μόνο της πυλαίας φλέβας (selective embolization), της φλέβας δηλαδή πού μεταφέρει το 75% του αίματος που εισέρχεται στο ήπαρ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την συρρίκνωση όλου του τμήματος του ήπατος που αντιστοιχεί στον συγκεκριμένο κλάδο της πυλαίας. Ο κλάδος αυτός επιλέγεται κατάλληλα εάν υπάρχουν αρκετές μεταστατικές εστίες στην περιοχή αυτή και με τον τρόπο αυτό τους στερείται η παροχή αίματος και άρα συρρικνώνονται, ενώ συγχρόνως αντισταθμιστικά υπερτρέφεται (μεγαλώνει) το υγιές τμήμα του ήπατος χωρίς μεταστάσεις.
4. Ηπατεκτομή. Η μέθοδος αυτή εξηγείται αναλυτικά σε άλλο σημείο.
Με την κατάλληλη επιλογή και τον συνδυασμό των μεθόδων αυτών, την κατάλληλη χρονική στιγμή για την κάθε μία, επιτυγχάνεται αρχικά η συρρίκνωση των μεταστατικών όγκων, η μείωση του τμήματος εκείνου του ήπατος που έχει τις μεταστάσεις και τελικά η καταστροφή τους ή η αφαίρεσή τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα 35-40% των ασθενών που εμφανίζουν μεταστάσεις στο ήπαρ μετά από όγκο του παχέος εντέρου, και οι οποίοι υποβάλλονται στις σωστά επιλεγμένες θεραπείες που αναφέρθηκαν (μαζί βέβαια και με χημειοθεραπεία) μπορούν να είναι υγιείς μετά από πέντε χρόνια.
