Καρκίνος Στομάχου - Γαστρεκτομή
Ο καρκίνος του στομάχου δυστυχώς δίνει συμπτώματα αρκετά αργά. Όταν είναι σε μικρό μέγεθος ούτε πονάει, ούτε αιμορραγεί, ούτε προξενεί δυσκολία στην κατάποση ή στην πέψη. Η διάγνωση γίνεται με γαστροσκόπηση και βιοψία. Μετά την διάγνωση του καρκίνου του στομάχου πρέπει να γίνει γνωστή η ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΚΤΑΣΗ του, δηλαδή το άν έχουν διογκωθεί γειτονικοί ή μακρινοί λεμφαδένες και αν διηθούνται άλλα γειτονικά όργανα. Οι πληροφορίες αυτές είναι σημαντικότατες για τον σχεδιασμό της ριζικότερης δυνατής θεραπείας όπως αυτή πρέπει να εφαρμοστεί στον κάθε ασθενή εξατομικευμένα. Οι πληροφορίες αυτές απορέουν από την ανάλυση των ευρημάτων της αξονικής τομογραφίας, αλλά και από το ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (endoscopic ultrasound) όταν χρειάζεται.
Η μοναδική οριστική θεραπεία είναι η αφαίρεση του στομάχου (γαστρεκτομή) μαζί με όλους τους λεμφαδένες της περιοχής. Το ποσοστό του στομάχου που πρέπει να αφαιρεθεί εξαρτάται από την θέση του καρκίνου: όσο πιο κοντά στο κατώτερο μέρος του στομάχου είναι ο όγκος, τόσο μικρότερο τμήμα του στομάχου πρέπει να αφαιρεθεί και αντίθετα όσο πιό κοντά στο ανώτερο μέρος, τόσο μεγαλύτερο. Γιά όγκους που βρίσκονται αμέσως κάτω από τον οισοφάγο, πρέπει να αφαιρεθεί όλος ο στόμαχος (ολική γαστρεκτομή). Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η εγχείρηση αυτή πρέπει να είναι ΡΙΖΙΚΗ, δηλαδή να αφαιρεθεί μαζί με τον στόμαχο και μεγάλο μέρος υγιών ιστών γύρω από τον στόμαχο, όπως το μείζον και το έλασσον επίπλουν, η πρόσθια μεσοκολική περιτονία, κτλ. Το ίδιο ισχύει και με τους λεμφαδένες και κυρίως με τους λεμφαδένες της αριστερής γαστρικής αρτηρίας. Οι λεμφαδένες αυτοί βρίσκονται γύρω από την έκφυση (δηλ. την αρχή) της αριστερής γαστρικής αρτηρίας, ακριβώς πάνω και γύρω από την αορτή. Μία γαστρεκτομή χωρίς ΠΛΗΡΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΛΕΜΦΑΔΕΝΩΝ δέν είναι σωστή ογκολογική εγχείρηση και θα προκαλέσει γρήγορη επανεμφάνιση του όγκου (τοπική υποτροπή ή μετάσταση). Η τεχνική αυτή είναι δύσκολη και για έναν λεγόμενο «γενικό χειρουργό» μπορεί να είναι ακόμα και επικίνδυνη. Όταν όμως ο χειρουργός είναι ειδικά εκπαιδευμένος σε αυτές ακριβώς τις τεχνικές, τότε είναι μέρος της ρουτίνας του και πολύ ασφαλής.
Επειδή κατά την στιγμή της διάγνωσης μπορεί ο καρκίνος να έχει προχωρήσει αρκετά, πρέπει ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ να διευκρινιστεί ακριβέστατα το μέγεθος της επέκτασης. Εάν η επέκταση του καρκίνου δέν είναι μεγάλη, τότε πρέπει ο ασθενής να χειρουργηθεί άμεσα. Εάν όμως η επέκταση υπερβαίνει κάποιο όριο, τότε πρέπει να προηγείται προεγχειρητική χημειοθεραπεία (neoadjuvant chemotherapy – downstaging), ή και ακτινοθεραπεία, ώστε ο όγκος να συρρικνωθεί και να μπορεί έτσι να αφαιρεθεί με την ριζικότητα που αναφέρθηκε προηγουμένως. Το αν πρέπει ο ασθενής να χειρουργηθεί άμεσα ή να προηγηθεί ένα μικρό σχήμα χημειοθεραπείας θα κριθεί από τον έμπειρο ογκολογικό χειρουργό, ο οποίος έχει σαν μοναδικό μέλημα το τι ειναι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΣΘΕΝΗ.
