Λεπτό Έντερο

Το λεπτό έντερο είναι το τμήμα εκείνο του εντέρου που βρίσκεται μεταξύ του δωδεκαδακτύλου και του παχέος εντέρου. Είναι ακριβώς το όργανο εντός του οποίου γίνεται η πέψη και η απορρόφηση των τροφών. Τα νοσήματα που αφορούν το λεπτό έντερο είναι αρκετά, αλλά εδώ θα περιοριστούμε σε δύο τα οποία μπορεί να αποτελέσουν αιτία εγχείρησης.

Οι συμφύσεις είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει πάντοτε στην κοιλιά μετά από μία εγχείρηση, ή από μία ενδοκοιλιακή φλεγμονή. Όσο βαρύτερη είναι η εγχείρηση που προηγήθηκε, τόσο πιο εκτεταμένες θα είναι οι συμφύσεις που θα εμφανιστούν. Οι συμφύσεις μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του εντέρου, ή μεταξύ εντέρου και κοιλιακού τοιχώματος, προκαλούν μερικές φορές παρεμπόδιση στην φυσιολογική κινητικότητα του εντέρου. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να φθάσει σε πολύ προχωρημένο σημείο και να προκαλέσει συμφυτικό ειλεό. Κάτι τέτοιο στατιστικά συμβαίνει σε 3-5% των ασθενών οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε εγχείρηση κοιλιάς στο παρελθόν. Όταν ο συμφυτικός ειλεός δεν βελτιωθεί («λυθεί») από μόνος του σε 3-4 ημέρες, απαιτείται εγχείρηση για την αποκατάστασή του. Κατά την εγχείρηση αυτή «λύνονται» οι συμφύσεις, το λεπτό έντερο απελευθερώνεται και η κινητικότητά του αποκαθίσταται. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών με συμφυτικό ειλεό στους οποίους η διάταση της κοιλιάς μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλη. Σε αυτούς, ο χειρουργός θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις συμφύσεις λαπαροσκοπικά. Χρειάζεται εμπειρία για την επιλογή των κατάλληλων ασθενών γιά την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής συμφυσιόλυσης. Από πολλά χρόνια έχουμε εφαρμόσει την μέθοδο αυτή σε καλά επιλεγμένους ασθενείς. Υπό την αυστηρή αυτή προϋπόθεση, τα χειρουργικά αποτελέσματα είναι πάρα πολύ καλά και σίγουρα πολύ καλύτερα από την εγχείρηση με μεγάλη τομή. Το μήνυμα εδώ είναι: Ας μην αποκλείουμε την λαπαροσκοπική μέθοδο στην θεραπεία του συμφυτικού ειλεού, γιατί σε επιλεγμένους ασθενείς μπορεί να φέρει θεαματικά αποτελέσματα.

Η εκκολπωμάτωση του λεπτού εντέρου είναι πολύ πιό σπάνια από την αντίστοιχη εκκολπωμάτωση του παχέος εντέρου. Ενώ στην πραγματικότητα η εμφάνιση των εκκολπωμάτων οφείλεται σε παρόμοιους μηχανισμούς, τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά. Ασθενείς με εκκολπωμάτωση του λεπτού εντέρου παραπονούνται συνήθως για επαναλαμβανόμενους, ακαθόριστους κοιλιακούς πόνους, «φουσκώματα» και διάρροιες. Λόγω της σπανιότητας της νόσου αυτής, πάρα πολύ συχνά τα συμπτώματα δεν αναγνωρίζονται ως σχετικά με την συγκεκριμένη νόσο, αλλά λανθασμένα αποδίδονται σε «δυσπεψία», «σπαστική κολίτιδα», κτλ. Αρκετά πιό σπάνια τα εκκολπώματα του λεπτού εντέρου μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία, ή και διάτρηση με περιτονίτιδα. Έχουμε αντιμετωπίσει πολλούς ασθενείς με αυτή την νόσο και έχουμε δημοσιεύσει μία εργασία από την Αμερική που ακόμα και σήμερα έχει τον μεγαλύτερο παγκόσμια αριθμό τέτοιων περιστατικών σε όλη την ιατρική βιβλιογραφία. Τις περισσότερες φορές, η νόσος αντιμετωπίζεται με καλά επιλεγμένα αντιβιοτικά και σπανιότερα χρειάζεται χειρουργική θεραπεία. Επαναλαμβάνουμε ότι το πλέον δύσκολο σημείο στην νόσο αυτή είναι το να αναγνωριστεί, να γίνει δηλαδή η σωστή διάγνωση.