Γυναίκα 61 ετών παρουσιάστηκε με δύσπνοια που επιδεινωνόταν και επανειλημμένες πνευμονίες. Είχε χειρουργηθεί προ δύο ετών λόγω καρκίνου ωοθήκης. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία έδειξαν έναν τεράστιο όγκο στο δεξιό ανώτερο τμήμα της κοιλιάς (πάνω από 30 cm διάμετρο), ο οποίος πίεζε την καρδιά και την παρεκτόπιζε ολόκληρη αριστερά, πίεζε τον δεξιό πνεύμονα και δημιουργούσε την δύσπνοια και τις πνευμονίες. Πίεζε ιδιαίτερα πολύ και το ήπαρ, έτσι ώστε το φυσιολογικό κυρτό σχήμα του να έχει μετατραπεί σε μία πολύ εκτεταμένη κοιλότητα. Ο όγκος καταλάμβανε ολόκληρο το δεξιό μέρος του διαφράγματος. Ο όγκος είχε θεωρηθεί ανεγχείρητος σε πολλά νοσοκομεία. Κατά την εγχείρηση, ο όγκος αποκολλήθηκε από το ήπαρ, “ξεκόλλησε” από την καρδιά με πάρα πολύ προσεκτικούς χειρισμούς, καθώς και από τον δεξιό πνεύμονα, ο οποίος μπόρεσε πάλι να εκπτυχθεί (να “ξαναφουσκώσει”). Φυσικά αφαιρέθηκε και όλο το δεξιό διάφραγμα. Μετά την ολοκλήρωση της αφαίρεσης, ήταν εντυπωσιακή η τεράστια κοιλότητα που είχε δημιουργηθεί στο ήπαρ. Κατόπιν χρησιμποιήθηκε ένα πλαστικό υλικό (Goretex) γιά την αποκατάσταση του δεξιού διαφράγματος. Η ασθενής είχε πολύ καλή μετεγχειρητική πορεία και πήρε εξιτήριο έξι μέρες μετά την εγχείρηση. (Ο όγκος βρέθηκε να ζυγίζει 4.8 κιλά).
Με τα βέλη φαίνεται o τεράστιος όγκος που καταλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή του δεξιού λοβού του ήπατος.
Με τα βέλη φαίνεται το περίγραμμα του όγκου που πιέζει τον πνεύμονα, την καρδιά και το ήπαρ.
Δύο όψεις του μεταστατικού όγκου μετά την αφαίρεσή του.
Φαίνεται όλος ο χώρος που καταλάμβανε ο όγκος πριν την αφαίρεσή του, μεταξύ πνεύμονα, καρδιάς και ήπατος.
Φαίνεται η αποκατάσταση του διαφράγματος με χρήση πλέγματος για τον ανατομικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύμονος και ήπατος.